Co-creaties
Veranderingsprocessen ontstaan niet in een maatschappelijk vacuüm en worden zelden bedacht door geïsoleerde genieën.
Onze co-creaties krijgen daarom vorm door noden in de maatschappij op te sporen en deze effectief aan bod te laten komen.
In Wacht
Samen met SAS (Samenlevingsopbouw Stad Antwerpen) en bewoners uit 5 Antwerpse wijken, gingen we in het kader van ‘Ieders stem telt’ aan de slag. We verdiepten ons in de wereld van regels en wetten en hoe die op soms absurde wijze onze persoonlijke levens beïnvloedt. We schetsten op een authentieke manier de verwarring, de onzekerheid en de angst van onze tijd. Na de voorstelling volgde een interactief gedeelte waarin makers en publiek, samen actief op zoek gingen naar andere manieren om ons te organiseren.
“Het was voor mij de eerste keer dat ik beelden maakte, dat was helemaal nieuw voor mij, je kan er veel mee zeggen, veel mee tonen. Ook de vriendschap en de samenhang in de groep was voor mij belangrijk. In de laatste fase van het proces heb ik soms gedacht dat het niet goed kwam, maar als het grote moment er dan was, was iedereen mee. En chapeau voor Mia dat ze zo geduldig met iedereen kan omgaan en iedereen de ruimte geeft. Het engagement van iedereen is belangrijk. De workshops om samen iets te kunnen maken zijn heel bijzonder.” – Wally
Verboden Toegang
Samen met de jongeren van Recht Op (vereniging waar armen het woord nemen) en hun begeleiders, onderzochten we wat armoede en uitsluiting op verschillende terreinen teweegbrengt bij kinderen in generatie-armoede. Het werd een verhaal over een moeilijke weg naar een toekomst waar leven meer kan zijn dan overleven.
“De ’tik tegen hun appel’ was voor sommigen bij momenten een knuppel, maar het was wat we vroegen en nodig hadden: beleving, emotie, begrip.” – Diane Moras
Papieren Jungle
Werd gerealiseerd in consortium met Free Clinic en was een experiment in beleids- en werkingsparticipatie voor cliënten in de verslavingszorg. Deze interactieve voorstelling gaf een inkijk in het leven op straat, gezien door de ogen van daklozen.
De participanten kregen naast het spelen van de voorstelling een training om zelf spel-workshops te begeleiden.
“Een groep waar altijd ‘over’ gepraat wordt, praat nu zelf. Door hun spel, hun workshops, krijg je een superinhoudelijk gesprek dat is gelukt omdat ze dit creatief programma hebben doorlopen.” – Pia Claesen, begeleidster Dienst Activering, Free Clinic
“Zelden zag ik de condition humaine van de kwetsbaarsten in onze samenleving zo sterk in beelden gevat. Zelden zag ik het falen van een instrumentele hulpverlening en de spiraal van uitzichtloosheid zo uitdrukkelijk uitgebeeld. Zelden koesterde ik meer hoop dat het anders kan. Papieren jungle doet wat het moet doen: mensen leren kijken, luisteren en vooral voelen. Het creeërt ontmoeting en bovenal: het geeft luide stem aan mensen wiens stem zo weinig gehoord wordt. De kracht van de acteurs is fenomenaal. Geen hulpeloze slachtoffers maar mensen met een eigen verhaal dat dringend verteld moet worden …
Nog van dat.” – lector AP Hogeschool
Wij hebben geen kop van zeesteen
Ontstond in samenwerking met APGA (nu STAAN). Mensen uit verschillende culturen en professionele acteurs gingen aan de slag met hun eigen armoedeverhaal en ontwikkelden zo een interactieve voorstelling.
“Ik ben dankbaar dat de thematiek bespreekbaar gemaakt wordt. De emoties die we allemaal gevoeld hebben tijdens de workshop. Het inzicht dat we kregen in de psychologie van de ander. Ik denk dat we dat enorm nodig hebben.” – publieksreactie
“We hebben leren kijken, luisteren en vooral voelen.” – publieksreactie